หนังสือออนไลน์

ประเภทหนังสือ

ทุกประเภท

วิทยานิพนธ์

หนังสือประกอบการเรียนการสอน

งานวิจัย

โครงงานนักศึกษา

เอกสารเผยแพร่อื่นๆ ของมหาวิทยาลัย

วารสาร

รายการหนังสือทั้งหมด

จำนวน 1180 รายการ
หน้าที่ 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 |

	การเชื่อมเสียดทานของอะคริลิคโดยใช้เครื่องจักรกลแบบอัตโนมัติ (Friction Welding of Acrylic by Computerized Numerical Control Machine) ผู้แต่ง: ชัยยุทธ มีงาม, ศุภชัย ชัยณรงศ์, กุลยุทธ บุญเซ่ง สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อการเชื่อมเสียดทานของอะคริลิคด้วยเครื่องจักรกลอัตโนมัติ โดยตัวแปรที่เชื่อม คือ ความเร็วรอบ 600, 1000, 1400 และ 1800 รอบต่อนาที ระยะกดอัดที่ 2.2 และ 3.2 มิลลิเมตร ตามลำดับ หลังจากการเชื่อมเสียดทานพบว่า ความเร็วรอบ 1400 รอบต่อนาทีระยะกดอัด 3.2 มิลลิเมตร ให้ค่าความแข็งของชิ้นงานสูงสุด เฉลี่ยอยู่ที่ 88.66 HRMแต่เมื่อเปรียบเทียบกับเนื้อเดิมของอะคริลิคพบว่ายังมีค่าน้อยกว่าเดิม ที่มีความแข็งอยู่ที่ 98 HRMอย่างไรก็ตาม ค่าความต้านทานแรงดึงสูงสุด มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 18.11 MPa ที่ความเร็วรอบ 600 รอบต่อนาที ระยะกดอัด 3.2 มิลลิเมตร ในทางตรงกันข้าม ความเร็วรอบที่สูงขึ้นถึง 1800 รอบต่อนาที ระยะกดอัด 2.2 มิลลิเมตร กลับให้ค่าความต้านทานแรงดึงสูงสุด มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 15.29 MPa จะเห็นได้ว่าอิทธิพลของตัวแปรสำหรับการทดลองส่งผลต่อสมบัติทางกลของชิ้นงานหลังจากการเชื่อม เนื่องมาจากอิทธิพลของตัวแปรเหล่านั้น นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างทางโลหะวิทยา ซึ่งส่งผลให้สมบัติทางกลของชิ้นงานมีค่าที่แตกต่างกันด้วยเช่นกัน
	ความหลากหลายและความชุกชุมของมดในป่าเสม็ด (Diversity and Abundance of Ants in Melaleuca Forest) ผู้แต่ง: คทาวุธ ไชยเทพ สำนักพิมพ์: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.), มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: การศึกษาความหลากหลายและความชุกชุมของมดในป่าเสม็ด จังหวัดสงขลา เพื่อศึกษาความหลากหลายและความชุกชุมของมด รวมถึงความสัมพันธ์กับปัจจัยสิ่งแวดล้อมบางประการ ระหวางเดือนสิงหาคม ถึง กันยายนและระหว่างเดือนพฤศจิกายน ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2557โดยใช้ 4วิธี ได้แก่ การใช้ตะแกรงร่อนซากใบไม้ การจับด้วยมือ การใช้เหยื่อน้ำหวาน และการใช้กับดักหลุม พบมดรวมทั้งหมด 3,219ตัว จาก 12ชนิด 10สกุล 5วงศ์ย่อย มดในวงศ์ย่อย Formicinae มากที่สุด ถึง 6ชนิด รองลงมาคือ Myrmicinae 3ชนิด และน้อยที่สุด ได้แก่ Ponereinae 1ชนิด Pseudomyrmecinae 1ชนิด และ Dolichoderinae 1ชนิด ซึ่งแต่ละวิธีพบชนิดและจำนวนมดแตกต่างกัน ทั้งนี้มีค่าดัชนีความหลากหลายของชนิดมด (Shannon-Weiner index) ระหว่าง 1.85-2 สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างมดกับปัจจัยสิ่งแวดล้อมบางประการ โดยใช้ Spearman rank correlation พบว่า มดในวงศ์ย่อย Myrmicinae ชนิด Meranoplus castaneus (F.Smith) มีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับอุณหภูมอากาศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=-0.608, p<0.01) ส่วนมดชนิด Monomorium sp. กลับมีความสัมพันธ์ ในเชิงบวกกับอุณหภูมิอากาศ (r=0.491, p<0.05) และมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับอุณหภูมิของดิน (r=0.447, p<0.05)
	ผลของสภาวะการผลิตข้าวเหนียวพรีเจลลาทิไนซ์ต่อคุณภาพและการยอมรับของผู้บริโภค (Effects of processing conditions of pre-gelatinized glutinous rice on its quality and consumer acceptability) ผู้แต่ง: กมลทิพย์ นิคมรัตน์, อิทธิพร แก้วเพ็ง สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาผลสภาวะการผลิตต่อการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพ ของข้าวเหนียวพรีเจลลาทิไนซ์และการยอมรับของผู้บริโภคโดยใช้ข้าวเหนียวพันธุ์ กข 6จากจังหวัดนครราชสีมา(ข้าวใหม่) ทำการล้างตัวอย่างข้าวเหนียว (ข้าวเปลือก) ที่ได้รับมาด้วยน้ำสะอาด และแช่ข้าวเหนียวในน้ำสะอาดที่อุณหภูมิห้อง โดยใช้อัตราส่วนน้ำต่อข้าวเหนียวเป็น 2:1 (โดยปริมาตร) เป็นเวลา 2, 4 และ 6 ชั่วโมง ตามลำดับ เมื่อครบเวลาในการแช่ในแต่ละเวลาการทดลองให้เทน้ำทิ้งและนำข้าวเหนียวมานึ่งด้วยหม้อนึ่งที่ควบคุมอุณหภูมิการนึ่งคงที่ เป็นระยะเวลา 15, 30 และ 45 นาที ตามลำดับ จากนั้นนำตัวอย่างที่ผ่านการนึ่ง แล้วไปทำแห้งด้วยตู้อบลมร้อนที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 4 ชั่วโมง หรือจนข้าวเปลือกแห้งสนิท จากนั้นทำการวิเคราะห์คุณภาพทางกายภาพและเคมีกายภาพของข้าวเหนียวที่ผ่านกระบวนการการให้ความร้อนชื้น พบว่า ข้าวเหนียวที่ผ่านการแช่น้ำและการนึ่งในระยะเวลาที่สูงขึ้นทำให้เมล็ดข้าวเกิดการแตกหักสูงกว่าสภาวะการแช่น้ำและการนึ่งในระยะเวลาที่ต่ำกว่า และเมื่อระยะเวลาการแช่น้ำและการนึ่งที่เพิ่มสูงขึ้นทำให้เมล็ดข้าวมีลักษณะสีที่คล้ำลงและมีสีน้ำตาลเพิ่มมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมล็ดข้าวที่ไม่ผ่านกระบวนการนึ่ง ข้าวเหนียวชุดควบคุมมีปริมาณร้อยละการดูดซับน้ำเท่ากับ 42.26 และตัวอย่างข้าวที่ผ่านกระบวนการนึ่งที่สภาวะต่างๆ พบว่าการใช้เวลาในการแช่และการนึ่งที่นานขึ้นจะทำให้ร้อยละการดูดซับน้ำเพิ่มสูงขึ้น โดยการใช้เวลาในการแช่ที่ 6 ชั่วโมง จะมีปริมาณร้อยละการดูดซับน้ำมากที่สุดเมื่อเทียบกับการใช้เวลาในการแช่ที่ 4 และ 2 ชั่วโมง ตามลำดับ และผลของการให้ความร้อนต่อปริมาณร้อยละการดูดซับน้ำในตัวอย่างข้าว พบว่าการใช้เวลาในการนึ่ง ที่ 45 นาที จะมีปริมาณร้อยละการดูดซับน้ำมากที่สุดเมื่อเทียบกับการใช้เวลาในการนึ่งที่ 30 และ 15 นาที ข้าวชุดควบคุมมีกำลังการพองตัวเท่ากับ 5.72 และปริมาณร้อยละการละลายเท่ากับ 0.12 และข้าวที่ผ่านกระบวนการนึ่งที่สภาวะต่างๆ พบว่าการใช้เวลาในการแช่และการนึ่งที่นานขึ้นจะทำให้ กำลังการพองตัวและปริมาณร้อยละการละลายเพิ่มสูงขึ้น กระบวนการการให้ความร้อนชื้นแก่ข้าวเหนียวมีผลอย่างมีนัยสำคัญต่อคุณสมบัติการเกิดเจลลาทิไนซ์ ได้แก่ อุณหภูมิเริ่มต้นของการเกิดเจล (To) อุณหภูมิสูงสุดของการเกิดเจล (Tp) อุณหภูมิสุดท้ายของการเกิดเจล (Tc) และพลังงานความร้อนทั้งหมดในการเกิดเจลลาทิไนซ์ (DH)มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับข้าวเหนียวชุดควบคุม (P<0.05) อุณหภูมิเริ่มต้นของการเกิดเจลในตัวอย่างข้าวเหนียวชุดควบคุมมีค่าเท่ากับ 61.37 องศาสเซลเซียส และข้าวที่ผ่านกระบวนการแช่น้ำและให้ความร้อนชื้นที่ระยะเวลาแตกต่างกันมีค่าอุณหภูมิเริ่มต้นของการเกิดเจลอยู่ในช่วง 62.23-67.65 องศาเซลเซียส โดยข้าวที่แช่ที่ระยะเวลา 6 ชั่วโมง และให้ความร้อนชื้นที่ระยะเวลา 45 นาทีมีค่าอุณหภูมิเริ่มต้นของการเกิดเจล (67.65 องศาเซลเซียส) อุณหภูมิสูงสุดในการเกิดเจลมีค่าสูงที่สุด (78.17 องศาเซลเซียส) การแช่ข้าวเหนียวที่ระยะเวลาเพิ่มขึ้นและระยะเวลาในการให้ความร้อนชื้นสูงขึ้นทำให้ค่าอุณหภูมิเริ่มต้นในการเกิดเจลเพิ่มสูงขึ้นตามอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05)การให้ความร้อนชื้นมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติด้านความหนืดของข้าวเหนียวอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเปรียบเทียบกับข้าวที่ไม่ผ่านกระบวนการความร้อนชื้น (P<0.05)ข้าวเหนียวที่ผ่านกระบวนการความร้อนชื้นมีความหนืดสูงสุดลดลงเมื่อเทียบกับข้าวเหนียวชุดควบคุม โดยข้าวเหนียวชุดควบคุมมีความหนืดสูงสุดเท่ากับ 360.75 RVU ระยะเวลาในการแช่และเวลาในการให้ความร้อนมีผลต่อการลดลงของความหนืดสูงสุดของข้าวเหนียวอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.05)ระยะเวลาแช่ข้าวเหนียวและระยะเวลาในการให้ความร้อนที่เพิ่มขึ้นทำให้ความหนืดสูงสุดของข้าวเหนียวลดลง อุณหภูมิของการเกิดเจลของข้าวเหนียวชุดควบคุมมีค่าเท่ากับ 65.23 องศาเซลเซียส ระหว่างกระบวนการการให้ความร้อนชื้นแก่ข้าวเหนียว อุณหภูมิของการเกิดเจลของข้าวเหนียวเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับชุดควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.05) โดยอุณหภูมิของการเกิดเจลของข้าวเหนียวที่เปลี่ยนแปลงไปมีผลมาจากระยะเวลาในการแช่ข้าวเหนียวเป็นปัจจัยสำคัญ ความหนืดสุดท้ายและความหนืดหลังการคืนตัวเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับข้าวชุดควบคุม ที่ผ่านการทดสอบโดยเครื่อง X-ray Diffractometer มีค่าความเป็นผลึกเท่ากับร้อยละ 32.25 เมื่อผ่านกระบวนการการให้ความร้อนชื้นค่าความเป็นผลึกของตัวอย่างแต่ละตัวอย่างนั้นจะลดลง เมื่อเทียบกับตัวอย่างชุดควบคุม จากการทดสอบพบว่าระยะเวลาในการแช่ข้าวเหนียวที่เพิ่มขึ้น ทำให้ร้อยละความเป็นผลึกของตัวอย่างลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) ส่วนระยะเวลาในการนึ่งในชุดการทดลองที่มีระยะเวลาในการแช่นำที่เท่ากันนั้นไม่มีผลต่อร้อยละการเป็นผลึกของข้าวเหนียวอย่างมีนัยสำคัญ (P>0.05) โดยค่าความเป็นผลึกของตัวอย่างที่ผ่านการแช่น้ำ 2 ชั่วโมง อยู่ในช่วงร้อยละ 19.51-20.14 ค่าความเป็นผลึกของตัวอย่างที่ผ่านการแช่น้ำ 4 ชั่วโมง อยู่ในช่วงร้อยละ 17.21-18.73 ค่าความเป็นผลึกของตัวอย่างที่ผ่านการแช่น้ำ 6 ชั่วโมง อยู่ในช่วงร้อยละ 16.20-16.54 การให้ความร้อนชื้นแก่ข้าวเหนียวมีผลต่อความแตกต่างกันของค่าความแข็งของเมล็ดข้าวเหนียวอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับข้าวเหนียวชุดควบคุม ค่าความแข็งของข้าวเหนียวชุดควบคุมมีค่าเท่ากับ 325.50 กรัมแรง ซึ่งค่าความแข็งของข้าวเหนียวที่ผ่านการให้ความร้อนชื้นมีค่าระหว่าง 372.25-415.70 กรัมแรง การทดสอบทางประสาทสัมผัสจากตัวอย่างที่มีการแตกหักน้อยที่สุด 3 ตัวอย่าง คือ ที่เวลาแช่ 2 ชั่วโมง และนึ่ง 15 30และ 45นาที พบว่าที่สภาวะแช่ 2 ชั่วโมง นึ่ง 15 นาที มีค่าเฉลี่ยของลักษณะปรากฏสูงสุด และค่าสีไม่มีความแตกต่างกับชุดควบคุม ข้าวที่ผ่านกระบวนการนึ่งจะมีค่าเฉลี่ยความชอบโดยรวมมากกว่าชุดควบคุม แต่บางสภาวะไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P>0.05)จากชุดควบคุม
	การพัฒนาความสามารถในการอ่านโดยใช้ชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (The Development of Reading Ability Using Thai Pronunciation Training for Thai Language Students, Faculty of Education, Songkhla Rajabhat University) ผู้แต่ง: นิดาริน จุลวรรณ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: การพัฒนาความสามารถในการอ่านโดยใช้ชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลากับคะแนนเกณฑ์ร้อยละ 50เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำที่มีเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทยของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา และเพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาต่อชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำที่มีเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทยของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ผลการวิจัย พบว่า การเก็บข้อมูลเพื่อประเมินประสิทธิภาพชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยโดยการใช้สูตร t-test นักศึกษามีความสามารถในการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยหลังใช้ชุดฝึกฯได้ดีกว่าก่อนใช้ชุดฝึกฯ การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลากับคะแนนเกณฑ์ร้อยละ 50พบว่า ผลการทดสอบอ่านออกเสียงหลังใช้ชุดฝึกฯของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 75.70 เมื่อเปรียบเทียบระหว่างเกณฑ์กับคะแนนสอบหลังใช้ชุดฝึกฯ พบว่า คะแนนสอบหลังใช้ชุดฝึกฯของนักศึกษาสูงกว่าเกณฑ์คะแนนร้อยละ 50 และนักศึกษามีความพึงพอใจต่อชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยในแต่ละระดับแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
	การศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการเกิดเจลกุ้งขาวด้วยความร้อน (Study of Optimized Conditions of Heat Setting Gel from Whiteleg Shrimp (Litopenaeus vannamei)) ผู้แต่ง: ธิติมา พานิชย์, ก่องกาญจน์ กิจรุ่งโรจน์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: จากการศึกษาผลของการเตรียมตัวอย่างกุ้งต่อความสามารถในการเกิดเจลกุ้งขาวด้วยความร้อน ทำการศึกษาโดยการเตรียมกุ้งขาวด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน คือ แบบผ่าหลัง และไม่ผ่าหลัง นำกุ้งมาสับผสมกับเกลือเข้มข้นร้อยละ 2.5ทำการอัดลงในไส้เทียมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 เซนติเมตร แล้วนำมาให้ความร้อนที่อุณหภูมิ 85 องศาเซลเซียส นาน 5 นาที พบว่า เจลที่ได้จะมีสีส้มอมชมพู ทั้งนี้เจลที่เตรียมจากกุ้งที่ไม่ได้ผ่าหลังมีค่า L* ต่ำกว่า เจลกุ้งที่เตรียมจากกุ้งที่ผ่าหลัง (p<0.05)ในขณะที่ค่า a* และ b* มีค่าไม่แตกต่างกัน (p≥0.05)เมื่อทำการตรวจสอบค่าการสูญเสียน้ำหนัก และค่าความสามารถในการอุ้มน้ำ พบว่าเจลกุ้งขาวที่ไม่ได้ผ่าหลังมีค่าการสูญเสียน้ำหนักสูงกว่า และมีค่าความสามารถในการอุ้มน้ำต่ำกว่าเจลที่เตรียมจากกุ้งขาวที่ไม่ได้ผ่าหลัง (p<0.05) ส่วนค่าแรงเจาะทะลุและระยะทางก่อนเจาะทะลุของเจลที่เตรียมจากกุ้งขาวที่ไม่ได้ผ่าหลังมีค่าต่ำกว่าเจลกุ้งที่เตรียมจากกุ้งที่ผ่าหลัง (p<0.05) อันเป็นผลมาจากกิจกรรมของเอนไซม์โปรติเอสที่มีปริมาณสูงกว่าเจลที่เตรียมจากกุ้งขาวที่ผ่าหลังเอาเส้นดำออก (p<0.05) จากการตรวจสอบโครงสร้างทางจุลภาค พบว่า เจลที่เตรียมจากกุ้งขาวที่ผ่าหลังมีโครงข่ายที่ไม่แน่นทึบ และมีเส้นใยโปรตีนที่ไม่ต่อเนื่อง ดังนั้นการผ่าหลังเพื่อดึงเส้นดำออกจึงเป็นวิธีการเตรียมตัวอย่างกุ้งที่เหมาะสมในการเตรียมเจลกุ้ง เมื่อศึกษาผลของอุณหภูมิและเวลาในการให้ความร้อนต่อความสามารถในการเกิดเจลของกุ้งขาว โดยศึกษาการให้ความร้อนที่อุณหภูมิ 80, 85 และ 90 องศาเซลเซียส และระยะเวลาในการให้ความร้อนนาน 5, 10 และ 15 นาที พบว่าเจลกุ้งในทุกชุดการทดลองมีค่าสี (L, a และ b*) และค่าความสามารถในการอุ้มน้ำใกล้เคียงกัน จากการศึกษารูปแบบโปรตีนโดยใช้ SDS-PAGE พบว่า การให้ความร้อนที่ระดับ 85 องศาเซลเซียส ขึ้นไปทำให้ไมโอซินเส้นหนัก (MHC) เกิดการรวมตัวของพันธะไดซัลไฟด์ได้มากกว่า 80 องศาเซลเซียส โดยเจลที่ผ่านการให้ความร้อนที่อุณหภูมิ 90 องศาเซลเซียส นาน 10 นาที มีค่าความแข็งแรงของเจลสูงสุด และมีค่าการสูญเสียน้ำหนักต่ำ อันเป็นผลมาจากเจลมีโครงข่ายที่มีลักษณะแน่นทึบ
	ศึกษาอิทธิพลรังสีอินฟราเรดกับการอบแห้งกะปิ (Study The Influence Infrared Radiation with Shrimp Paste) ผู้แต่ง: ศุภชัย แก้วจัง สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2557 รายละเอียด: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบระบบการอบแห้ง ศึกษากระบวนการอบแห้ง สภาวะที่เหมาะสม และปัจจัยที่มีผลต่อการอบแห้ง สำหรับการอบแห้งกุ้งกะปิด้วยรังสีความร้อนอินฟราเรด ได้ทำการออกแบบและสร้างตู้อบแห้งต้นแบบ โดยทำการศึกษาอุณหภูมิที่ 40 60 และ 80 องศาเซลเซียล พบว่าผลการอบแห้งกะปิโดยใช้อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส กะปิที่นำมาอบแห้งมีลักษณะชื้นมาก ลักษณะเหมือนกะปิที่ไม่ได้ผ่านการอบหรือตากแดดมาก่อน อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส ลักษณะกะปิแห้งไม่ดี โดยผิวภายนอกแห้งไม่ทั่วทั้งก้อน ด้านนอกแห้งแต่ด้านในของกะปิยังมีความชื้นอยู่ และอุณหภูมิ 80 องศาเซลเซียส กะปิแห้งดีทั้งภายนอกและภายใน ตามที่ต้องการสามารถนำไปใช้ปรุงอาหารหรือจำหน่าย และการวิเคราะห์ความถูกต้องตัวแบบทางสถิติผลการวิเคราะห์ความถูกต้องตัวแบบทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 พบว่าข้อมูลแต่ละตัวที่นำมาทำการทดลอง ข้อมูลที่พิจารณามีการแจกแจงแบบปกติ และข้อมูลมีความเสถียรภาพของค่าความแปรปรวน
	การศึกษาคอลลาเจนจากปลิงทะเลขาว (Holothuria scabra) และ ปลิงดำ (Holothuria atra) (Study of collagen from sandfish (Holothuria scabra) and black sea cucumber (Holothuria leucospilota)) ผู้แต่ง: วิจิตรา ตุ้งซี่, ศรันย์ รักษาพราหมณ์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การศึกษาการสกัดคอลลาเจนจากผนังลำตัวปลิงทะเลขาว (Holothuria scabra) และปลิงทะเลดำ (Holothuria leucospilota) และตรวจสอบความบริสุทธิ์ของคอลลาเจนที่สกัดได้ด้วยวิธีแบรดฟอร์ด (Bradford’s method)และSDS-PAGEพบว่าผนังลำตัวของปลิงทะเลขาวและปลิงทะเลดำ 100 กรัม ของน้ำหนักเปียก สามารถสกัดคอลลาเจนหยาบได้ 4.09 และ 10.95 กรัม ของน้ำหนักแห้ง ตามลำดับ และสามารถสกัด pepsin-solubilized collagen (PSC) จากคอลลาเจนหยาบได้ประสบผลสำเร็จ ปริมาณค่อนข้างสูง คือ 58.70 และ 66.46% ตามลำดับ ซึ่ง PSC มีลักษณะเบา เป็นเส้นใย มีสีขาวในปลิงทะเลขาว แต่ในปลิงทะเลดำมีลักษณะสีน้ำตาลเข้ม เมื่อนำคอลลาเจนที่สกัดได้ไปวิเคราะห์ปริมาณโปรตีนด้วยวิธี Biuret method และตรวจสอบความบริสุทธิ์ของคอลลาเจนด้วยวิธี SDS-PAGE พบว่าคอลลาเจนที่สกัดได้ทั้ง 2 ชนิด เป็นโปรตีน ซึ่งเป็นคอลลาเจน type I ประกอบด้วยสายเปปไทด์ α1 มีมวลโมเลกุลประมาณ 150 kDa ดังนั้นปลิงทะเลขาว และปลิงทะเลดำ จึงเป็นแหล่งคอลลาเจนอีกแหล่งหนึ่งสำหรับการประยุกต์ใช้
	การอธิบายคุณลักษณะการใช้ประโยชน์ในที่ดินเพื่อการจัดการทรัพยากรที่ดินอย่างยั่งยืนรองรับประชาคมอาเซียนของกลุ่มนาข้าวเพื่อการค้า โครงการพัฒนาลุ่มน้ำปากพนังตามแนวพระราชดำริ นครศรีธรรมราช (Land Characteristic for Sustainable Land Management with ASEAN Communtiy in Commercial Rice at Pak Phanang Development Project Nakorn Si Thammart) ผู้แต่ง: มุมตาส มีระมาน, อมรภัค ณ นคร, ภารดา อุทโท สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยเรื่องการอธิบายคุณลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการจัดการทรัพยากรที่ดินอย่างยั่งยืนรองรับประชาคมอาเซียนของกลุ่มนาข้าวเพื่อการค้า ในพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายคุณลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินนาข้าว และวิเคราะห์SWOT (จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส อุปสรรค) แนวทางการปรับตัวของเกษตรกรภายใต้สถานการณ์การเข้าสู่ประชาคมอาเซียน วิธีวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลพื้นฐานจากข้อมูลทุติยภูมิและข้อมูลปฐมภูมิ โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเพื่อการวิเคราะห์ข้อมูลทุติยภูมิและเทคนิคการประเมินสภาวะชนบทแบบมีส่วนร่วม (PRA)เพื่อรวบรวมข้อมูลปฐมภูมิ ใช้แบบสัมภาษณ์ชนิดมีโครงสร้างเป็นเครื่องมือภาคสนาม กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจากภาครัฐ เอกชนภาควิชาการและชาวนาจำนวน 30 คน ผลการศึกษาคุณลักษณะการใช้ที่ดินในการวิจัยครั้งนี้นำเสนอผลตามกรอบแนวคิดการจัดการทรัพยากรที่ดินอย่างยั่งยืน ซึ่งจำแนกเป็น 5ด้าน คือ ผลผลิต ความเสี่ยง/ความมั่นคง การป้องกัน ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจและการยอมรับของสังคม รายละเอียดคุณลักษณะการใช้ที่ดินของแต่ละด้าน มีดังนี้ 1) ด้านผลผลิต คือ ศักยภาพ/ข้อจำกัดของดิน แนวโน้มผลผลิต ความสามารถในการเข้าถึงแหล่งน้ำ และระดับการลงทุน 2)ด้านความเสี่ยงและความมั่นคง คือ ความถี่และการทำลายจากน้ำท่วม ความถี่ในการเกิดภัยแล้ง การรุกตัวของน้ำเค็ม และศัตรูพืชและแมลง 3)ด้านการป้องกัน คือ ความหลากหลายของสายพันธุ์ข้าว การอนุรักษ์ดินและน้ำ 4) ด้านความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ คือ รายได้ในฟาร์มและนอกฟาร์ม ต้นทุนจากแรงงาน ขนาดพื้นที่และการถือครอง นโยบายและการสนับสนุนจากภาครัฐ และการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี 5)ด้านการยอมรับของสังคม คือ ภาวะผู้นำ การมีส่วนร่วมและการปรับตัวภายใต้การแข่งขันในประชาคมอาเซียนทางเศรษฐกิจ พื้นที่นาข้าวในโครงการพัฒนาลุ่มน้ำปากพนังจำแนกได้ 4 กลุ่ม หากพิจารณาตามผลผลิต การพึ่งพารายได้หลักและวัตถุประสงค์การผลิต ดังนี้ 1) นาข้าวเชิงการค้าแบบเข้มข้น 2)นาข้าวร่วมกับสวนผสม 3) นาข้าวร่วมกับปาล์มน้ำมัน และ 4) นาข้าวร่วมกับอาชีพอื่น ๆ ผลการการศึกษาสรุปได้ว่า จุดแข็ง คือ ศักยภาพที่ดิน ระบบชลประทานและการส่งเสริมจากภาครัฐ ส่วนจุดอ่อน คือ ผลผลิตข้าวมีระดับปานกลาง-ต่ำ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีต่ำ ระดับการลงทุนสูง สภาพพื้นที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดน้ำท่วมและภาวะแล้ง ความหลากหลายด้านพันธุ์ข้าวน้อย รายได้ปานกลาง การมีส่วนร่วมต่ำ ความสามารถในการปรับตัวและภูมิคุ้มกันด้านการเศรษฐกิจต่ำและการเรียนรู้ต่ำ แนวทางการปรับตัวของเกษตรกรพบว่าเกษตรควรเปลี่ยนแปลงพันธุ์ข้าวให้เหมาะสมตามความต้องการของตลาดในระดับอาเซียนและขอขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ ศึกษาหาข้อมูล จัดตั้งศูนย์การเรียนรู้และถ่ายทอดนวัตกรรม ตรวจสอบต้นทุนการผลิตข้าว และวางแผนลดต้นทุนการผลิตตามมาตรฐานต่าง ๆ โดยการลดค่าน้ำมันที่ใช้เพื่อการสูบน้ำเข้าแปลงนา และลดปริมาณการใช้สารเคมีและยาปราบศัตรูพืช เพิ่มมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำ ภาครัฐควรสนับสนุนการรวมกลุ่มเกษตรกรเพื่อให้เปลี่ยนเป็นเกษตรกรแปลงใหญ่ เชื่อมโยงเครือข่ายกับภาคีต่าง ๆ นอกจากนั้นภาครัฐควรเสริมสร้างความเข้มแข็งของกลุ่มเพื่อให้เข้าถึงทรัพยากร มีอำนาจ ความรู้และภาวะผู้นำ สุดท้ายเกษตรกรและภาครัฐควรร่วมกันหามาตรการลดความเสี่ยงต่อน้ำท่วม ภาวะแล้ง และติดตั้งระบบการเตือนภัยโดยใช้กระบวนการมีส่วนร่วมและภูมิปัญญาชาวบ้าน
	การนำทฤษฎี Witty Thinking มาในการสร้างสรรค์งานทัศนศิลป์จากฐานข้อมูลอัตลักษณ์ท้องถิ่นภาคใต้ ( The Use of Witty Thinking Theory in The Creation of Visual Art in The Southern Identity Database.) ผู้แต่ง: พงศกร จงรักษ์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและสังเคราะห์อัตลักษณ์ท้องถิ่นภาคใต้เพื่อเป็นแนวทางในเนื้อหาของงานทัศนศิลป์ 2) ศึกษาแนวคิดแบบWitty Thinking ในเทคนิควิธีคิดแบบกลไก 20 วิธีการ เพื่อเป็นแนวทางในการวิจัยและพัฒนาในเชิงการสร้างสรรค์ 3) เพื่อนำทฤษฎีที่สังเคราะห์ได้จากเรื่องอัตลักษณ์ท้องถิ่นภาคใต้ มาประยุกต์ใช้กับเทคนิคกลไกแนวคิดแบบ Witty Thinking มาวิจัยและพัฒนาในเชิงการสร้างสรรค์ 4) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของสาธารณะชน นักวิชาการ และศิลปิน ที่มีต่อผลงานและแนวคิดในการสร้างสรรค์โครงการวิจัยชิ้นนี้ วิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยได้นำทฤษฎีที่สังเคราะห์ได้จากเรื่องอัตลักษณ์ท้องถิ่นภาคใต้มาประยุกต์ใช้กับแนวคิดแบบWitty Thinkingในเชิงการสร้างสรรค์ ด้วยวิธีคิดแบบกลไก 20 วิธีการ มาสร้างสรรค์ผลงานต้นแบบ (Sketch) จำนวน 60 ชิ้น เพื่อศึกษาความคิดเห็นของสาธารณะชน นักวิชาการ และศิลปิน ที่มีต่อผลงานสร้างสรรค์ โดยสรุปผลให้เหลือ 20 ผลงาน สรุปผลการสร้างสรรค์คือ หัวข้อหนังตะลุงถูกเลือกมากที่สุด จำนวน 23 ชิ้น (38.3%) หัวข้อประเพณีเดือนสิบถูกเลือกเป็นลำดับที่ 2 จำนวน 12 ชิ้น (20%) หัวข้อผักเหนาะถูกเลือกเป็นลำดับที่ 3 จำนวน 11 ชิ้น (18.3%) หัวข้อมโนราห์ถูกเลือกเป็นลำดับที่ 4 จำนวน 9 ชิ้น (15%) และหัวข้อศรีวิชัย - ลังกาสุกะ ถูกเลือกเป็นลำดับที่ 5 จำนวน 5 ชิ้น (8.3%) กลุ่มตัวอย่างมีความสนใจกับรูปแบบภาพผลงานที่ออกมา โดยใช้ความคุ้นเคยกับอัตลักษณ์ในท้องถิ่น เช่น หนังตะลุง หรือประเพณีเดือนสิบ มาตีความให้มีภาพพจน์ที่แตกต่างไปจากเดิม สอดคล้องกับวิธีคิดแบบกลไกแบบแนวคิดWitty Thinking
	การศึกษาบางคุณสมบัติของคอลลาเจนจากปลิงทะเลขาว (Holothuria scabra)และปลิงทะเลดำ (Holothurialeucospilota) (Study on some properties of collagen from sandfish (Holothuria scabra) and black sea cucumber (Holothuria leucospilota)) ผู้แต่ง: ศรันย์ รักษาพราหมณ์, วิจิตรา ตุ้งซี่ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การศึกษาบางคุณสบัติของคอลลาเจนจากปลิงทะเลขาว (Holothuria scabra) และปลิงทะเลดำ (Holothuria leucospilota) พบว่าผนังลำตัวของปลิงทะเลขาวและปลิงทะเลดำ 100 กรัม ของน้ำหนักเปียก สามารถสกัดคอลลาเจนหยาบได้ 4.09 และ 10.95 กรัม ของน้ำหนักแห้ง ตามลำดับ และสามารถสกัด pepsin-solubilized collagen (PSC) จากคอลลาเจนหยาบได้ประสบผลสำเร็จ ปริมาณค่อนข้างสูง คือ 58.70 และ 66.46% ตามลำดับ PSC ประกอบด้วยไฮดรอกซีโปรลีนร้อยละ 6.5 และ 7.0 ของน้ำหนักแห้ง ตามลำดับ มีค่า transition temperature (Tmax) เท่ากับ 48.94 และ 50.88 °C ตามลำดับ สามารถดูดกลืนแสงยูวีสูงที่สุดที่ความยาวคลื่น 234และ 235 นาโนเมตร ตามลำดับ มีค่าการละลายสูงที่สุดที่ pH 1 ใน PSC ของปลิงทะเลทั้ง 2 ชนิด
	พฤติกรรมการเปิดรับและความพึงพอใจต่อสื่อประชาสัมพันธ์ภายในองค์กร ของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ( Media Exposure and satisfaction of personnel with Internal Public Relations of Songkhla Rajabhat University) ผู้แต่ง: ลัดดา เอ้งเถี้ยว สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการเปิดรับความพึงพอใจต่อสื่อประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ บุคลากรสายวิชาการและบุคลากรสายสนับสนุน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา จำนวน 855 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้เกณฑ์ค่าร้อยละ 25 ของประชากรจำนวน 855 คน ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 214 คน และใช้วิธีการสุ่มแบบสุ่มอย่างมีระบบ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีระดับความพึงพอใจต่อสื่อประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาในภาพรวมในระดับมาก (Mean=3.57) และเมื่อพิจารณาตามประเภทของสื่อ พบว่า สื่อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ วารสารภายในองค์กร (Mean=3.86) รองลงมา คือ สถานีวิทยุเพื่อการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (Mean=3.82) เว็บไซต์ (Mean=3.71) เฟสบุ๊ค (Mean=3.65) เสียงตามสาย (Mean=3.64) สารภายในองค์กร (Mean=3.59) บอร์ดประชาสัมพันธ์ (Mean=3.34) เว็บเมล์ (Mean=3.26) และไลน์ (Mean=3.24) ตามลำดับ
	การใชโมเดลสมการโครงสร้างและทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน เพื่อคาดการณ์พฤติกรรมการปฏิบัติตามกฎจราจร: กรณีศึกษาเด็กและเยาวชน ที่ขับขี่รถจกรยานยนต์ในจังหวัดสงขลา (Using Structural Equation Modeling and Theory of Planned Behavior in Predicting Traffic Rule Compliance Behavior: A Case Study of Motorcycle Riding Among Children and Youth in Songkhla Province) ผู้แต่ง: อิสระ ทองสามสี สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: ความนิยมการขับขี่รถจกัรยานยนต์ที่เพิ่มมากขึ้นในประเทศไทย มีความสัมพันธ์อย่างใกลชิดกับจำนวนผู้ประสบอุบัติเหตุทางถนนทั่วประเทศ ซึ่งพบว่าร้อยละ 76 เกิดจากการใช้รถจักรยานยนต์ และมักจะได้รับการบาดเจ็บอย่างรุนแรง การวิจัยคร้ังนี้มุ่งคาดการณ์เจตนาเชิงพฤติกรรมและพฤติกรรมการปฏิบัติตามกฎจราจรของเด็กและเยาวชน จำนวน 590 คน ที่ขับขี่รถจักรยานยนต์ในจังหวัดสงขลา โดยใช้ทฤษฏีพฤติกรรมตามแผนเป็นหลัก การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ เทคนิคโมเดลสมการโครงสร้างกำลังสองน้อยที่สุดบางส่วนด้วยโปรแกรม SmartPLS 2.0 ผลการวิจัยพบว่า โมเดลสมการโครงสร้างตามรูปแบบของทฤษฏีพฤติกรรมตามแผนสามารถอธิบายความแปรปรวนของเจตนาเชิงพฤติกรรม และพฤติกรรมการปฏิบัติตามกฎจราจรได้ร้อยละ 77.6 และร้อยละ 65.3 ตามลำดับ
	สภาพการให้ผลการเรียน กลุ่มวิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (The Study on Grading in Teaching Profession Courses , Faculty of Education , Songkhla Rajabhat University) ผู้แต่ง: สถิตย์ ประสิทธากรณ์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนเก็บระหว่างภาคเรียนกับผลรวมของคะแนนสอบกลาง ภาคกับปลายภาค และ เพื่อศึกษาสภาพการการให้ระดับผลการเรียน กดเกรด หรือเกรดเฟ้อในกลุ่มวิชาชีพครู ประชากรที่ใช้ในการศึกษาในการวิจัยครั้งนี้ศึกษาจากนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ชั้นปีที่ 1-4 ปีการศึกษา 2557ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาชีพครู บังคับจำนวน 11 รายวิชา จำนวน 2519 คน ในการดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยเก็บข้อมูล ด้วยตนเอง จากสำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูล หาสหสัมพันธ์ ระหว่างคะแนนระหว่างภาค กับคะแนนสอบกลางภาครวมกับคะแนนสอบปลายภาค และ ตรวจสอบสภาพการให้ระดับผลการเรียน ของแต่ละวิชา จำแนกเป็นรานรายวิชา และรายกลุ่มเรียน เทียบกับคะแนนเฉลี่ยของรายวิชานั้น ๆ ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสัมพันธ์ ระหว่างคะแนนเก็บระหว่างภาคเรียนกับคะแนนสอบของนักศึกษาที่ ลงทะเบียนเรียนในกลุ่มวิชาชีพครูทั้ง 11 รายวิชาจำนวน 92 กลุ่ม พบว่า ในภาพรวมมีความสัมพันธ์ในทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จำนวน 6 รายวิชา มีความสัมพันธ์ในทางลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จำนวน 4 รายวิชา มีความสัมพันธ์ในทางบวกอย่างไม่มีนัยสำคัญ จำนวน 1 รายวิชา 2) การตรวจสภาพการให้ผลการเรียน (กดเกรด เกรดเฟ้อ หรือเกรดปกติ) พบว่า มี 6 รายวิชาที่สภาพการให้ผลการเรียนอยู่ในสภาวะปกติทุกกลุ่มเรียน รายวิชาที่ให้เกรดเฟ้อมี 3 รายวิชา รายวิชาที่ให้กดเกรดมี 2 รายวิชา
	การพัฒนากระบวนการสร้างชิ้นงานเพื่อประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียนที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนตามแนวทฤษฎีการสร้างสรรค์ความรู้ผ่านชิ้นงาน เรื่อง การวัดและการควบคุมทางอุตสาหกรรม ( Portfolio Development for Learning Development Assessment of Students Taught by Constructionism Approach in Industrial Control and Measurement Course) ผู้แต่ง: วิชาญ เพชรทอง สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยคร้ังนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากระบวนการสร้างชิ้นงานและวิเคราะห์พัฒนาการ การเรียนรู้ของผูเ้รียนที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนตามแนวทฤษฎีการสร้างสรรค์ความรู้ผ่าน ชิ้นงาน โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาข้ึนเรียกว่า ICAE model ประกอบด้วยขั้นแนะนำ (Information)ข้นั สร้างความรู้ (Knowledge Construction) ข้ันประยุกต์ใช้ความรู้ (Application) และข้ันประเมินผล (Evaluation) เครื่องมือสำหรับการวิจัยประกอบด้วย หน่วยการเรียนรู้แบบ บูรณาการ สื่อการเรียนการสอน แบบประเมินการเรียนรู้ตามสภาพจริงผ่านการประเมินโดย ผูเ้ชี่ยวชาญทางด้านการศึกษาและด้านวิศวกรรมท้้งหมดจำนวน 9 คน ผลการวิเคราะห์พัฒนาการ กระบวนการเรียนรู้ของผู้เรียนโดยใช้แบบประเมินกระบวนการทำงานจากการเรียนการสอน 4 ช่วง พบว่า ผู้เรียนมีพัฒนาการกระบวนการเรียนรู้เพิ่มข้ึนอยู่ในระดับดี ผลการวิเคราะห์กระบวนการสร้างชิ้นงานของผู้เรียน พบว่า เกณฑ์การประเมินซึ่งมีองค์ประกอบคือ การกำหนดเป้าหมายการเรียนรู้ การวางแผนการลงมือปฏิบัติ การลงมือปฏิบัติ และการสรุปผลตามเป้าหมายการเรียนรู้ ส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดกระบวนการเรียนรู้การสร้างชิ้นงานอย่างเป็นระบบ
	การพัฒนาแบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติก อายุ 4-24 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) (The Development of the Screening Tool for Infants and Toddlers (4 -24 months) Who Are at Risk for Autism Spectrum Disorders (Parent Form) ผู้แต่ง: ณัฐรินทร์ แซ่จุง, กุลยา ก่อสุวรรณ, ยุวดี วิริยางกูร สำนักพิมพ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 4-24 เดือน ที่ผู้ปกครองซึ่งไม่มีความรู้ความชำนาญเกี่ยวกับกลุ่มอาการออทิสติกสามารถใช้งานได้ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ปกครองของทารกและเด็กเล็กที่มีอายุระหว่าง 4-24 เดือนที่เข้ารับการตรวจพัฒนาการที่โรงพยาบาลหาดใหญ่และโรงพยาบาลสงขลาในเดือนมิถุนายน 2557 – ธันวาคม 2559 จำนวน 1,024 คนโดยใช้วิธีการสุ่มตามความสะดวก (Convenience Sampling) เครื่องมือในการวิจัยนี้ประกอบด้วย แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 4 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง)แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 6เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 9 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 12 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 18 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) และ แบบคัดกรองเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 24 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การคำนวณค่าความถี่และร้อยละ ค่าความเชื่อมั่น ค่าความไว ค่าความจำเพาะ ค่าทำนายผลบวก และค่าทำนายผลลบ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. คณะผู้วิจัยสังเกตพฤติกรรมเด็กขณะผู้ปกครองกรอกข้อมูล พบว่า เด็ก 49 คนจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 1.024 คน (คิดเป็นร้อยละ 4.8) มีอาการของภาวะออทิสติก และเห็นอาการของภาวะออทิสติกในเด็กอายุ 24 เดือนมากที่สุด คือ18 คน(ร้อยละ16.8 ของเด็กอายุ 24 เดือนทั้งหมด) 2. ค่าความเชื่อมั่นของแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 4-24 เดือน(สำหรับผู้ปกครอง) มีตั้งแต่ - .011 ถึง .571 3. ค่าความไวและการทำนายผลบวกค่อนข้างดี แต่ค่าความจำเพาะและการทำนายผลลบนั้นค่อนข้างต่ำ 4. ในแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 4 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) และ แบบคัดกรองสำหรับเด็กที่เสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 6 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) ข้อคำถามส่วนใหญ่มีความสอดคล้องกับผลการประเมินอย่างละเอียดค่อนข้างต่ำหรือไม่สอดคล้องเลย 5. ในแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 9เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) ข้อคำถามส่วนใหญ่ไม่สอดคล้องกับผลการประเมินอย่างละเอียด ยกเว้น “ข้อ 13 กรีดร้องโดยไม่มีเหตุผล” เด็กทุกคนที่ผู้ปกครองตอบว่ากรีดร้องอย่างไม่มีเหตุผลเป็นประจำและเข้ารับการประเมินนั้นมีอาการของภาวะออทิสติก 6. ในแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 12 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) เด็กทุกคนที่เข้ารับการประเมินอย่างละเอียดและผู้ปกครองตอบว่าจับมือผู้ใหญ่ทำสิ่งต่างๆ โดยไม่ทำเองเป็นประจำ และเด็กที่ร้องไห้ หันหน้าหนี ไม่ยอมให้คุ้นเคยอุ้มเป็นประจำนั้นมีอาการของภาวะออทิสติก 7. ในแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 18 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) เด็กที่ผู้ปกครองตอบว่าเล่นของซ้ำๆ เป็นประจำ เด็กที่ดึงมือพ่อแม่ไปที่สิ่งของโดยไม่บอกความต้องการเป็นประจำหรือบางครั้ง เด็กที่ร้องไห้ หันหน้าหนี ไม่ยอมให้คนคุ้นเคยอุ้มเป็นประจำหรือเป็นบางครั้ง เด็กที่มีปัญหาด้านการนอนเป็นประจำหรือเป็นบางครั้ง เด็กที่เดินเขย่งปลายเท้าเป็นบางครั้ง และเด็กที่กรีดร้องเมื่อถูกขัดใจเป็นประจำหรือบางครั้งทุกคนที่ผู้ปกครองพาเข้ารับการประเมินนั้นมีอาการของภาวะออทิสติก 8. ในแบบคัดกรองสำหรับเด็กที่มีภาวะเสี่ยงต่อกลุ่มอาการออทิสติกอายุ 24 เดือน (สำหรับผู้ปกครอง) เด็กที่ผู้ปกครองเห็นว่ายิ้ม มองหน้า รู้จักชื่อตนเอง ทำตามคำสั่งง่าย ๆ พูดประโยคง่าย ๆ ก็มีอาการของภาวะออทิสติกเช่นกัน แต่ผู้ปกครองหลายคนไม่ได้สังเกตเรื่องการมองหน้า การเล่น พฤติกรรมของเด็กขณะถูกอุ้ม และการรับรู้ทางประสาทสัมผัสของเด็ก
	ประสิทธิภาพการใช้ระบบน้ำหมุนเวียนร่วมกับผักตบชวาในการเลี้ยงปลาดุกบิ๊กอุย (Efficiency of water Recirculating System incorporated with Water Hyacinth in Hybrid Catfish (C. macrocephalus x C. gariepinus) Culture.) ผู้แต่ง: กานตกานท์ เทพณรงค์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การเลี้ยงปลาดุกบิ๊กอุย (Clarias macrocephalus x C. gariepinus) ในระบบน้้าหมุนเวียน ร่วมกับผักตบชวาเพื่อควบคุมคุณภาพน้้าให้เป็นไปตามมาตรฐานน้้าทิ้งของกรมควบคุมมลพิษ วาง แผนการทดลองแบบ completely randomized design (CRD) ประกอบด้วย 2 ชุดการทดลอง คือ 1) การใช้ระบบน้้าหมุนเวียน ผ่านชั้นกรองกายภาพ และกรองชีวภาพ (T1) และ 2) การใช้ระบบน้้า หมุนเวียน ผ่านชั้นกรองกายภาพ กรองชีวภาพ และผักตบชวา (T2) จ้านวน 3 ซ้้า โดยใส่ปลาในตู้ ทดลองจ้านวน 6 ตู้ๆละ 14 ตัว (ความหนาแน่น 100 ตัว/ลบ.ม.) ท้าการทดลองเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ ทุกชุดการทดลองน้้าจะไหลผ่านด้วยอัตรา 200 ล./ชม. ผลการศึกษา พบว่า ชุดการทดลองที่ 2 มี น้้าหนักที่เพิ่มขึ้น อัตราการเจริญเติบโตโดยน้้าหนัก ความยาวที่เพิ่มขึ้น อัตราเจริญเติบโตโดย ความยาว และผลผลิตต่อพื้นที่ สูงกว่าชุดการทดลองที่ 1 อย่างมีนัยส้าคัญทางสถิติ (p > 0.05) ส่วน คุณภาพน้้าทั้ง 2 ชุดการทดลอง พบว่าทุกพารามิเตอร์อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานน้้าทิ้งจากการเพาะเลี้ยง สัตว์น้้า ยกเว้นค่าความเป็นกรดเป็นด่าง (pH) ที่ต่้ากว่ามาตรฐาน และชุดการทดลองที่ 2 ควบคุม คุณภาพน้้าในพารามิเตอร์ ค่าบีโอดี แอมโมเนีย ไนเตรท และฟอสเฟต ได้ดีกว่าชุดการทดลองที่ 1 อย่างมีนัยส้าคัญ (p<0.05) ในช่วงสัปดาห์ที่ 7 และ 8
	ค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการ กับความเป็นไปได้ต่อการพัฒนาบุคลิกภาพของครูปฐมวัยภาคใต้ในอนาคต (Twelve core values for Thai and the Possibility to develop Personality of the Future Early Childhood Teachers in Southern Thailand) ผู้แต่ง: สุธัญญา ฐิโตปการ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: วัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อศึกษาความเป็นไปได้จากการนำหลักค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการ ต่อการพัฒนาบุคลิกภาพของครูปฐมวัยภาคใต้ในอนาคต ผู้วิจัยใช้วิธีการวิจัยแบบเทคนิค เดลฟาย โดยรอบที่ 1-3 เป็นการให้ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 17 คน ได้แสดงความคิดเห็น ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ด้านการบริหารการศึกษาขั้นพื้นฐานและนักวิชาการ คณาจารย์ มหาวิทยาลัยไทยที่มีความรู้เกี่ยวกับค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการของคณะรักษาความสงบ แห่งชาติ หรือคสช. สถิติที่ใช้ได้แก่มัธยฐาน และพิสัยระหว่างควอไทล์ ผลการวิจัยพบว่า หลักค่านิยม หลักของคนไทย 12 ประการ มีส่วนต่อการพัฒนาบุคลิกภาพของครูปฐมวัยภาคใต้ในอนาคต ประกอบด้วย 1. มีความรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์2. ซื่อสัตย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในสิ่งที่ดีงามเพื่อส่วนรวม 3. กตัญญูต่อพ่อแม่ ผู้ปกครอง ครูบาอาจารย์ 4. ใฝ่หาความรู้ หมั่นศึกษาเล่าเรียนทั้งทางตรงและทางอ้อม 5. รักษาวัฒนธรรมประเพณีไทยอันงดงาม6. มีศีลธรรม รักษาความสัตย์ หวังดีต่อผู้อื่น เผื่อแผ่และแบ่งปัน 7. เข้าใจเรียนรู้การเป็นประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขที่ถูกต้อง 8. มีระเบียบวินัย เคารพกฎหมาย ผู้น้อยรู้จักการเคารพผู้ใหญ่ 9. มีสติรู้ตัว รู้คิด รู้ทำ รู้ปฏิบัติตามพระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 10. รู้จักดำรงตนอยู่โดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามพระราชดำรัส ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รู้จักอดออมไว้ใช้เมื่อยามจำเป็น มีไว้พอกินพอใช้ถ้าเหลือก็แจกจ่ายจำหน่ายและพร้อมที่จะขยายกิจการ เมื่อมีความพร้อม เมื่อมีภูมิคุ้มกันที่ดี 11. มีความเข้มแข็งทั้งร่างกาย และจิตใจ ไม่ยอมแพ้ต่ออำนาจฝ่ายต่ำหรือกิเลส มีความละอายเกรงกลัวต่อบาปตามหลักของ ศาสนา และ 12. คำนึงถึงผลประโยชน์ของส่วนรวม และของชาติมากกว่าผลประโยชน์ของตนเอง
	ประสิทธิภาพของสารซีโอไลท์ต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของแตงกวาที่ผลิตภายใต้ระบบเกษตรอินทรีย์ (Efficiency of zeolite on growth and yield of cucumber produced under organic farming system) ผู้แต่ง: คริษฐ์สพล หนูพรหม, พงษ์ศักดิ์ มานสุริวงศ์ สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: การศึกษาประสิทธิภาพของสารซีโอไลต์ต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของแตงกวาที่ผลิตภายใต้ระบบเกษตรอินทรีย์ ที่คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ระหว่างเดือนมีนาคม-เมษายน พ.ศ. 2559 วางแผนการทดลองแบบ Randomized complete block design (RCBD) จำนวน 4 ซ้ำ ประกอบด้วยการไม่ใช้สารซีโอไลต์ และการใช้สารซีโอไลต์อัตรา 50, 100, 150 และ 200 กิโลกรัมต่อไร่ เปรียบเทียบกับการปลูกในระบบเคมี (ชุดควบคุม) ผลการศึกษาพบว่าการใช้สารซีโอไลต์อัตรา 50, 100 และ 150 กิโลกรัมต่อไร่ส่งผลให้แตงกวามีการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตไม่แตกต่างกันทางสถิติ อย่างไรก็ตามการปลูกแตงกวาอินทรีย์โดยใช้สารซีโอไลต์อัตรา 150 กิโลกรัมต่อไร่ ให้ผลกำไรสูงที่สุด 34,454 บาทต่อไร่ และมีผลกำไรสูงกวาแตงกวาที่ปลูกในระบบเคมีที่ให้ผลกำไรเพียง 28,791 บาทต่อไร่
	ฤทธิ์ต้านเชื้อราก่อโรคในข้าวของสารแดปโนรีตินที่สกัดจากรากพาหมี (Anttfungal Actvity of Daphnoreth form the Root extracts of Linostoma paucifourm Griff. against Rice Discases) ผู้แต่ง: ทวีสิน นาวารัตน์, อมรรัตน์ ชุมทอง สำนักพิมพ์: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด:
	โครงการวิจัยเชิงประยุกต์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของบ่อดักไขมันบริวเณรอบทะเลสาบสงขลาตอนกลางและตอนล่าง ( Applied Research for Study the Performance of the Grease Traps Around Middle and Lower Songkhla Lake) ผู้แต่ง: กมลนาวิน อินทนูจิตร, นัดดา โปดำ, ขวัญกมล ขุนพิทักษ์, หิรัญวดี สุวิบูรณ์, สอแหละ บางูสัน สำนักพิมพ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ปีที่พิมพ์: 2558 รายละเอียด: จากการศึกษาลักษณะของน้ำเข้าและน้ำออก ประสิทธิภาพการกำจัดน้ำมันและไขมันในน้ำเสียจากครัว ร้านอาหาร และวัด ในพื้นทีลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลาตอนกลางและตอนล่าง พบว่า ค่าเฉลี่ยประสิทธิภาพของบ่อดักไขมันทั้งในฤดูฝนและฤดูแล้ง มีค่าใกล้เคียงกันและไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ปริมาณไขมันก่อนเข้าระบบสำหรับปริมาณไขมันก่อนเข้าระบบบำบัดทั้งสี่แบบ ได้แก่ ถังดักไขมันแบบติดตั้งที่บ้านเรือนที่มีอ่างล้างจาน ถังดักไขมันแบบที่ติดตั้งที่ร้านค้าอาหาร บ่อดักไขมันแบบนำร่องขนาด 200 ลิตร และ บ่อดักไขมันแบบนำร่องขนาด 400 ลิตรมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 58.1 1443.5 831 และ 1009 mg/Lซึ่งเป็นค่าที่แตกต่างกันมากเทียบปริมาณน้ำทิ้งกับมาตรฐานน้ำทิ้งที่ระบุให้ค่าน้ำมันและไขมันไม่เกิน 100 mg/l แล้วพบว่า ปริมาณน้ำมันและไขมันในน้ำออกของถังดักไขมันจากครัวและวัดอยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน แต่น้ำทิ้งจากตลาดสดและร้านอาหารยังมีค่าเกินมาตรฐาน และเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบำบัดแต่ละรูปแบบของถังดักไขมันทั้งสี่รูปแบบ พบว่า ถังดักไขมันแบบดักไขมันแบบนำร่องขนาด 200ลิตร และ 400ลิตรให้ประสิทธิภาพการบำบัดที่สูงสุดเมื่อเปรียบเทียบกับถังดักไขมันประเภทอื่น การนำกากไขมันไปใช้ประโยชน์ มีความเป็นไปได้ที่จะไปทำปุ๋ยอินทรีย์ เนื่องจากมีธาตุอาหารที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตของพืช โดยมีค่าเฉลี่ยของทุกระบบได้แก่ ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และ โพแทสเซียม เท่ากับ 5.47 1.54และ 4.57 จะเห็นได้ว่าไนโตรเจนและโพแทสเซียมนั้นมีค่าที่เหมาะสม แต่ในส่วนของฟอสฟอรัส อาจจะจำเป็นต้องเติมฟอสฟอรัสโดยตรงหรือธาตุอาหารเช่น กระดูกป่น หรือ เถ้ากระดูก เป็นต้น สำหรับการ ทำอาหารสัตว์ พบว่าปริมาณโปรตีนที่วิเคราะห์ได้นั้นเพียงพอสำหรับการ ทำอาหารปลาและหมูคือมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 14-36 % เพราะฉะนั้นจึงมีความเป็นไปได้ในการ เป็นแหล่งวัตถุดิบสำหรับอาหารสัตว์ แต่มีปริมาณไขมันจะมีมากจึงอาจจะจำเป็นต้องลดปริมาณไขมันลง แต่จำเป็นต้องคำนวณปริมาณไขมันให้พอดีกับความต้องการของสัตว์ โดยอาจจะต้องเพิ่มวัตถุดิบที่มีโปรตีนให้อยู่ในระดับมาตรฐาน

(คลิกที่ภาพหรือชื่อเรื่องเพื่ออ่านหนังสือ)

สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา http://arit.skru.ac.th

E-Book ใหม่ล่าสุด

ความหลากหลายและความชุกชุมของมดในป่าเสม็ด (Diversity and Abundance of Ants in Melaleuca Forest) [คทาวุธ ไชยเทพ]

การเชื่อมเสียดทานของอะคริลิคโดยใช้เครื่องจักรกลแบบอัตโนมัติ (Friction Welding of Acrylic by Computerized Numerical Control Machine) [ชัยยุทธ มีงาม, ศุภชัย ชัยณรงศ์, กุลยุทธ บุญเซ่ง]
ผลของสภาวะการผลิตข้าวเหนียวพรีเจลลาทิไนซ์ต่อคุณภาพและการยอมรับของผู้บริโภค (Effects of processing conditions of pre-gelatinized glutinous rice on its quality and consumer acceptability) [กมลทิพย์ นิคมรัตน์, อิทธิพร แก้วเพ็ง]
การพัฒนาความสามารถในการอ่านโดยใช้ชุดฝึกการอ่านออกเสียงคำในภาษาไทยสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (The Development of Reading Ability Using Thai Pronunciation Training for Thai Language Students, Faculty of Education, Songkhla Rajabhat University) [นิดาริน จุลวรรณ]
การศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการเกิดเจลกุ้งขาวด้วยความร้อน (Study of Optimized Conditions of Heat Setting Gel from Whiteleg Shrimp (Litopenaeus vannamei)) [ธิติมา พานิชย์, ก่องกาญจน์ กิจรุ่งโรจน์]
ศึกษาอิทธิพลรังสีอินฟราเรดกับการอบแห้งกะปิ (Study The Influence Infrared Radiation with Shrimp Paste) [ศุภชัย แก้วจัง]
การศึกษาคอลลาเจนจากปลิงทะเลขาว (Holothuria scabra) และ ปลิงดำ (Holothuria atra) (Study of collagen from sandfish (Holothuria scabra) and black sea cucumber (Holothuria leucospilota)) [วิจิตรา ตุ้งซี่, ศรันย์ รักษาพราหมณ์]
ฤทธิ์ต้านเชื้อราก่อโรคในข้าวของสารแดปโนรีตินที่สกัดจากรากพาหมี (Anttfungal Actvity of Daphnoreth form the Root extracts of Linostoma paucifourm Griff. against Rice Discases) [ทวีสิน นาวารัตน์, อมรรัตน์ ชุมทอง]
ประสิทธิภาพของสารซีโอไลท์ต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของแตงกวาที่ผลิตภายใต้ระบบเกษตรอินทรีย์ (Efficiency of zeolite on growth and yield of cucumber produced under organic farming system) [คริษฐ์สพล หนูพรหม, พงษ์ศักดิ์ มานสุริวงศ์]
ประสิทธิภาพการใช้ระบบน้ำหมุนเวียนร่วมกับผักตบชวาในการเลี้ยงปลาดุกบิ๊กอุย (Efficiency of water Recirculating System incorporated with Water Hyacinth in Hybrid Catfish (C. macrocephalus x C. gariepinus) Culture.) [กานตกานท์ เทพณรงค์]

E-Book ยอดนิยมประจำสัปดาห์

ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน (Theory and Principle of Community Development) [สนธยา พลศรี]

โน้ตฆ้องวงใหญ่ [กี จันทศร]
การสร้างสื่อประสมเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง “สารในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6” [ชนิกา บัวเผียน]
การจัดประสบการณ์โดยใช้เกมการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะพื้นฐานทางคณิตศษสตร์และการคิดเชิงวิเคราะห์สำหรับเด็กปฐมวัย [พรพิมล ช่วยชูวงศ์]
เด็กปฐมวัยกับทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ [ชนกพร ประทุมทอง]
การพัฒนาทักษะทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัยโดยใช้เกมการละเล่นพื้นบ้าน [พรรณี นิลสุวรรณ์]
การเปรียบเทียบการทำไวน์ผลไม้ให้ใสโดยใช้เอนไซม์เพคติเนสกับวิธีการอื่นๆ [ศุภศิลป์ มณีรัตน์ , อรัญ หันพงศ์กิตติกูล, วาสนา มู่สา]
เอกสารประกอบการสอน วิชาภาวะผู้นำ (Leadership) [ถวิล อนันตพงศ์]
อุตุนิยมวิทยาเบื้องต้น (Meteorology) [ครรภพัชร ว่องอนุกูล]
จิตวิทยาสังคม (Social Psychology) [เสาวนีย์ จันทร์เจิดศักดิ์]

E-Book ยอดนิยม

? [ศุภฤกษ์ ทองประยูร]

[ผศ.วิไลลักษณ์ เล็กศิริรัตน์]
? [พรพิมล ช่วยชูวงศ์]
? [กี จันทศร]
? [สนธยา พลศรี]
? [พรรณี นิลสุวรรณ์]
? [ชนิกา บัวเผียน]
? [ลลิตา โชติรังสียากุล]
? [ณฐมน เสมือนคิด]
? [เถกิง พันธุ์เถกิงอมร]